آبیاری قطره ای گل و گیاه
روشی که در آن آب با فشار کم از روزنه یا وسیلهای به نام قطرهچکان از شبکه خارج و بهصورت قطراتی در پای گیاه ریخته می شود.
آبیاری قطرهای (به انگلیسی: Drip irrigation ) عبارت است از روشی که در آن آب با فشار کم از روزنه یا وسیلهای به نام قطرهچکان از شبکه خارج و بهصورت قطراتی در پای گیاه ریخته می شود. گاهی این نوع آبیاری را آبیاری موضعی نیز می نامند.
- میزان شسته شدن، اتلاف کود و مواد مغذی به دلیل آبیاری موضعی کاهش می یابد.
- اگر به درستی طراحی، اجرا و مدیریت شود، بازدهی آبیاری آن بالا است.
- نیازی به تراز بودن مزرعه ندارد و در زمین های شیبدار قابل اجرا است.
- در زمین های کشاورزی با اشکال نا منظم به راحتی قابل اجراست.
- از آبهای بازیافتی غیرآشامیدنی می توان با اطمینان استفاده کرد.
- رطوبت در ناحیه ریشهها تامین می شود.
- نوع خاک اهمیت کمتری در تعیین زمانهای آبیاری دارد.
- در بازه زمان آبیاری کاهش پیدا می کند.
- فرسایش خاک کاهش پیدا می کند.
- رشد علف هرز کاهش پیدا می کند.
- میزان آبیاری و توزیع آب در نازل ها بسیار یکنواخت شده و قابل کنترل است.
- هزینه نیروی انسانی از روشهای دیگر آبیاری کمتر است.
- میزان آبدهی با استفاده از شیرها و دریپرها قابل تنظیم است.
- با استفاده از کوددهی توسط سیستم قطره ای، میزان اتلاف کود به حداقل می رسد.
- با خشک باقی ماندن شاخ و برگ گیاهان، احتمال بیماری گیاهان کاهش می یابد.
- با توجه به اینکه سیستم آبیاری قطره ای، به فشار پایینی نسبت به سایر روشهای آبیاری نیاز دارد، میزان مصرف انرژی نیز کمتر می باشد.